Midsummer Bluesnight #12 Festival Bergzicht Vijlen (NL) (25-06-2022) report & photo credits: Freddie info club: Midsummer Bluesnight info artists: The Electrophonics - Grunting Pigs - Demolition Brothers ft. Big Ritch - Richville © Rootsville 2022

We schrijven 29 juni 2019 V.C. en dan bedoelen we uiteraard voor Corona toen we deze 'Midsummer Bluesnight' leerden kennen. Een kleinschalig maar gezellig blues festival dat we vanaf toen zouden invullen in onze agenda maar toen kwam die verdomde pandemie die ons blues schema serieus overhoop kwam te halen. Door de ons wel bekende reden moesten zowel Edith de Munck en Robin Smeets als wijzelf 3 jaar wachten alvorens de 12de editie van start kon gaan. De locatie was toen Mechelen en komt nu plaats te vinden in Vijlen maar het epicentrum van de blues blijft Zuid-Limburg. Dus de (Ge)Varenwinkel express op deze zaterdag tuft gezapig richting Nederland. Op tijd zoals het hoort kregen we van Edith te horen dat de voor ons bekende Nederlanders zich reeds hadden verschanst op boerderij camping "Schrouff" dus namen we er een wandeling langsheen het heuvellandschap van Vijlen er maar als extra bij.

Op de affiche vandaag 4 bands met als headliners 'The Electrophonics'. Uit Hongarije komen de ons bekende 'Grunting Pigs' en voor de rest zijn er nog 2 deelnames van Nederlands origine, 'Demolition Brothers feat. Big Ritch' en het duo Richard van Bergen en Franky Gomez.

Nog voor deze 'Midsummer Bluesnight' van start kon gaan werd het programma danig overhoop gehaald. De vooropgestelde openers 'Dave Chavez & The Kid' moesten verstek laten gaan en zo werden Richard van Bergen & Franky Gomez bereid gevonden om Edith en Robin uit de nood te helpen. Onder de noemer 'Richville' zullen beiden het juke-joint podium bevolken. Zowel Richard als Franky hoeven in het blues 'n roots milieu al lang geen introductie meer. Beiden hebben al een lange staat van dienst en zullen hun taak aldus meer dan behoorlijk invullen. Een uitstekende gitarist en een shuffler om u tegen te zeggen, what can go wrong...

Het 'juke joint' podium was gewoon achter in de zaal neer geplant. Misschien was een hoekje op het buitenterras een meer aangename oplossing gebleken. Geen erg natuurlijk voor Richard en Franky en met nummers als 'Lord Don't Fail Me' en 'Love Yourself' werd alles met de mantel der liefde toegedekt. Eerlijk, het was zelfs heerlijk luisteren naar het rustig aanbrengen van de nummers door dit duo en zo kon deze 'Midsummer Bluesnight' hier onder een juist gesternte van start gaan. Deze uitgave van 'Richville' zou in totaliteit drie maal aan treden en dus hadden we na 'Junk in The Trunk' en 'Lonesome Train' nog alle tijd om Richard en Franky in ons op te nemen.

Op het grote podium waren ondertussen 'Demolition Bro's & Big Ritch' komen klaar te staan. Voor mezelf een onbeschreven blad al heb ik 'Big Ritch' al eens aan het werk gezien op een privé feestje van een koppel dat ik nu wel kom te missen. Aan de PR van deze Demolition Brothers is er nog veel werk maar gelukkig was ook Blues Encyclopedie "Tornado Hans" komen opduiken en van den Hans steek je altijd nog wel wat op.

Plichtsbewust had Robin Smeets natuurlijk zijn smidse op tijd en stond dicht gedaan zodat hij, en natuurlijk ook 'Midsummer Bluesnight Edith', hun 12de editie plechtig konden openen. Klaar dus voor nog 3 bands en twee interventies van 'Richville'.

Harmonica ten top in het eerste gedeelte van deze Demolition Bro's & Big Ritch met de shuffles 'It's All Right Now' en Lazy Lester's 'Sugar Coated Love'. De aanwezigen verplaatsen zich in een ware golf zo ook richting podium waar de danswilligen onmiddellijk konder verdergaan met hun bluesmoves.

De Chicago blues en de rauwe harpklanken van Big Ritch are a match made in heaven waar alle blues liefhebbers hier aanwezig duidelijk konden van genieten. Naast Big Rich waren er ook de rest van de band met Eric Labadie (drums), André Dieterman (gitaar) en Kristiaan van Dalen (bas), hebben hun sporen aardig verdiend in de Blues in onder andere Kingsnakes. Ook deze Bro's hebben een frontman in de persoon van Richard van den Elzen  en die kregen we te horen met o.a. 'The Shape I'm in'.

Met deze Demolition Bro's & Big Ritch kregen we naast de ons bekende Chicago Blues ook nog heel wat Texas blues te verwerken en dus tijd om de tweede interventie van 'Richville' met hun juke joint blues, country blues, gospel en aanverwanten. Buiten wat aan het socializen en zo leerde we dat het bij 'Doghouse Sam' toch stilaan, terug begint te kriebelen. Ook de kompels moeten ooit terug bovenkomen hé.

Binnen waren twee Hongaren zich op het podium aan het klaarmaken voor hun aantreden op deze 'Midsummer Bluesnight' en daar moeten we Edith en Robin nu eens uitzonderlijk dankbaar voor zijn. Matyas Pribojszki harmonica & vocal, en Ferenc Szasz guitar en vocal zijn een dynamisch duo die zijn gelijke niet kennen. Onwaarschijnlijk dat deze 'Grunting Pigs' hier op de festivals in de Lage landen geen verplicht nummer zijn. Zelfs zonder zijn combo is deze 'Jumpin' Matt outstanding te noemen en laten beiden het swingen alsof er een volledige band achter hun staat.

Een duo dat het laat klinken als een band en toch zouden we dat derde lid nog haast gaan vergeten. Meegereisd als altijd is er nog het roze biggetje dat tijdens sommigen nummers zijn waarde als derde bandlid in de spotlights komt te zetten. Matyas Pribojszki en Ferenc Szasz brengen naast hun sterke originals ook heel wat covers en grasduinen zo doorheen verschillende era van de blues muziek.

Op een country bluesje van Magic Slim zijn we het er volmondig over eens, dit is virtuositeit buiten kijf waar alleen namen als Sugar Blue en Jason Ricci zouden mogen bij vernoemd worden. Nummers als 'Hush Hush' of 'Swinging In The Kitchen laten het publiek hier uit de bol gaan of staan ze met open mond van verbazing te genieten van wat deze 'Grunting Pigs' hier brengen. Een prachtige akoestische gitaarsolo krijgen we van Ferenc Szasz op 'Nobody's Business What I Do'. Samen met Miss Piggy brengen ze dan ook nog een Sam Cooke's Having A Party' en ja dat party gevoel was er wel.

Een apotheose om u tegen te zeggen dan maar toen Matyas Pribojszki zo maar eventjes drie andere harpspelers op het podium kwam te roepen. Namen als Big Ritch, Maikel van Bogget en jawel ook Robin van de Bluesnight. Voeg daarbj nog een jonge gitarist die luisterde naar de naam Luca (of zo) en we kregen hier met 'Just Your Fool' een outswinger om u tegen te zeggen. En Miss Piggy die repliceerde van Hoink Hoink...

Achteraan gingen Richard en Franky er terug tegenaan, en ditmaal al wat steviger want er waren uiteraard al heel wat 'Leeuwtjes' uit de kraan gevloeid. Nummers als 'Please Tell Me Your Name' deden het publiek nog eens recht veren en geloof het they can boogie all night long.

De afsluiter van deze 12de 'Midsummer Bluesnight' konden alvast met de fiets zijn gekomen want het betreft dier de Limburgse swingin' machine 'The Electrophonics'. Een 7-koppige formatie die weten hoe ze een feestje kunnen bouwen met aan het roer iemand minder dan Stephan Hermsen maar ook met Ronald Roodbol op staande bas, Mo Gomez op gitaar, onze eigenste Marc Gijbels op drums, Ivo SIeben op keys en de blazerssectie bestaande uit Evert Hoedt en Wim Crijns.

Al een tijdje geleden dat ik deze 'Electrophonics' nog heb kunnen aanschouwen maar het blijft one hell of A Swingin' machine.

Openen met hun 'Cannonbal Juice' is het seind om de dansvloer terug te bevolken. Met nummers als 'Steppin' Out' uit hun "'Cath That Swingtrain' nu al weer 15 jaar geleden. Of met 'restless' en 'Two Steps' uit hun in 2018 verschenen album, het lijkt wel op thuiskomen. Wie na al die 'Leeuwtjes' toch nog de energie had om verder te doen kon uit de bol gaan zoals 'Miss Babelone' and a boogie party it was!

CU in 2023